Lees hier wat er voorafgaand is gebeurd...

Ik zit neer met mijn blote voetjes op een soort weegschaal en er kleven allemaal elektrodes op mij. Gedurende een paar minuten moet ik rustig blijven zitten, niks zeggen en ademen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn hartslag in rust lag rond de 75, maar die schiet meteen de hoogte in naar 95 als de test begint. Ik begin het ook warm te krijgen en wat te zweten. Nergens voor nodig, maar mijn lichaam reageert en daar kan ik weinig aan doen. Als dit mijn resultaat maar niet te veel beïnvloedt.

"Ik heb het altijd koud... Meestal haal ik 36°C niet eens."

En dan komt op het scherm: 94/100. Ik kijk verbijsterd naar de algemene gezondheidsscore. Dit is veel beter dan ik had gedacht en op het eerste zicht zit ik bijna overal in de groene ‘normale’ zone. Enkele factoren halen mijn score naar beneden. Ik heb een lage bloeddruk en lichaamstemperatuur, altijd al zo geweest. Als ik 36°C haal is het veel. Als ik 37°C heb, lig ik ziek in bed met koorts, maar niemand die het natuurlijk gelooft. Check 35,9°C, gemeten op een doordeweekse namiddag terwijl ik aan het werk ben. Ik heb het altijd koud en overdrijf dus niet. 

Een derde factor is dat ik te laag scoor voor de homeostase. Dit duidt aan of je na een inspanning terug gemakkelijk je evenwicht kunt herstellen. Hier scoor ik dus lager dan 80 en beland daarmee in de gele zone. Nog niet in de orange kritieke zone. Op het vlak van fysieke inspanning, scoor ik uiteraard ook ondermaats. Ik kom zeker niet aan 2u sport in de week. Tenzij je het over-en-weer-gerij naar school en de sportactiviteiten van de kids mee telt. En de trappen in huis. Maar dit is geen verrassing. En ik ben er mij bewust van. Meer zelfs... ik wil graag sporten, maar het komt er niet van.